Polska Apteka UK 

Aviomarin - lek, nudności i choroby lokomocyjne

Opis
Aviomarin to lek, który stosuje się głównie w zapobieganiu choroby lokomocyjnej oraz leczeniu nudności innego pochodzenia.

Skład
Substancją czynną leku jest dimenhydramina (Dimenhydrinatum).

1 tabletka zawiera 50 mg dimenhydraminy.

Substancje pomocnicze: celuloza mikrokrystaliczna, talk, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian

Dawkowanie
Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Aviomarin należy zażyć co najmniej 30 minut przed podróżą lub przyjęciem źle tolerowanego leku.

Lek do stosowania doustnego.

Wiek Dawka jednorazowa Całkowita dawka dobowa
Dzieci w wieku 6 - 14 lat 50 mg, w razie konieczności można powtarzać 1 tabletkę co 6 - 8 godzin do 5mg/kg masy ciała, ale nie więcej niż150 mg na dobę
Młodzież powyżej 14 lat i dorośli 50 do 100 mg, w razie konieczności można ją powtarzać co 4 do 6 godzin. do 400 mg na dobę.
Ze względu na dawkę lek należy stosować u dzieci powyżej 6-ciu lat, które potrafią połknąć tabletkę.

Działanie
Dimenhydramina (synonim: dimenhydrinat) działa przeciwwymiotnie, przeciwuczuleniowo i łagodnie uspokajająco. Początek działania występuje po 20 do 30 minutach i obserwuje się go przez 4 do 6 godzin po podaniu leku.

Wskazania
Aviomarin stosuje się w:

zapobieganiu choroby lokomocyjnej,
zapobieganiu i leczeniu nudności oraz wymiotów innego pochodzenia (z wyjątkiem wywołanych przez leki stosowane w chemioterapii nowotworów).

Przeciwwskazania
Kiedy nie stosować leku Aviomarin:

nadwrażliwość na leki przeciwhistaminowe; dimenhydraminę lub inny składnik preparatu,
ostre napady astmy,
jaskra z wąskim kątem przesączania,
padaczka,
guz chromochłonny,
porfiria,
przerost gruczołu krokowego oraz zaleganie moczu w pęcherzu, -
padaczka,
III trymestr ciąży, okres karmienia piersią,
wiek poniżej 6 lat.
Działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Bardzo często występujące działania niepożądane ( u 1 lub więcej na 10 pacjentów):

senność, zaburzenia koncentracji, zawroty głowy.

Często występujące działania niepożądane (u 1 lub więcej na 100 pacjentów):

pobudzenie, drżenie,
zaburzenia snu, niepokój,
zaburzenia widzenia, zwiększenie ciśnienia wewnątrzgałkowego,
nudności, wymioty, biegunka (w przypadku uczulenia na dimenhydraminę),
zaparcia, bóle brzucha,
suchość błony śluzowej jamy ustnej,
uczucie osłabienia i zmęczenia,
trudności w oddawaniu moczu, osłabienie mięśni.
Rzadko występujące działania niepożądane (u 1 lub więcej na 10 000 pacjentów):

przyspieszenie akcji serca, spadek ciśnienia tętniczego krwi,
niedokrwistość hemolityczna,
bóle głowy, bezsenność,
skórne reakcje alergiczne, nadwrażliwość skóry na światło słoneczne,
zaburzenia czynności wątroby, żółtaczka cholestatyczna.
Bardzo rzadko występujące działania niepożądane (u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów):

złuszczające zapalenie skóry,
zmniejszenie łaknienia.
Zażywanie dimenhydraminy przez długi okres czasu może prowadzić do zależności lekowej. Podczas stosowania dimenhydraminy u dzieci mogą wystąpić reakcje paradoksalne (np. niepokój, rozdrażnienie, drżenie).

Jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane nie wymienione w ulotce, należy powiadomić lekarza lub farmaceutę.

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Podczas stosowania leku należy zachować ostrożność w przypadku pacjentów z:

zaburzeniami czynności wątroby,
nadczynnością tarczycy,
bradykardią (spowolnienie akcji serca), nadciśnieniem, -
hipokaliemią, niedoborem magnezu we krwi,
przewlekłymi trudnościami w oddychaniu, astmą,
zwężeniem odźwiernika,
wrodzonym zespołem wydłużonego odcinka QT lub innymi zaburzeniami czynności serca, np.: chorobą wieńcową, chorobami układu krążenia, arytmią.
Lek przechowywać w temperaturze poniżej 25 °C, chronić od światła.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Stosowanie innych leków
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, w tym również o tych, które wydawane są bez recepty.

Aviomarin nie może być jednocześnie stosowany z:

lekami przeciwarytmicznymi, hamującymi czynność ośrodkowego układu nerwowego, ani z alkoholem,
atropiną, trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi, aminami katecholowymi, środkami wpływającymi hamująco na ośrodkowy układ nerwowy (leki nasenne lub uspokajające), gdyż nasila ich działanie.
Lek w połączeniu z solami bizmutu oraz lekami przeciwbólowymi, psychotropowymi i skopolaminą może powodować przemijające osłabienie wzroku (upośledzenie widzenia w ciemności i widzenia kolorów).

Inhibitory monoaminooksydazy (MAO, leki przeciwdepresyjne) mogą nasilać działanie przeciwhistaminowe i uspokajające dimenhydraminy.

Stosowanie leku z jedzeniem i piciem
Nie stosować leku z alkoholem.

Ciąża i karmienie piersią
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Wpływ na badania laboratoryjne
Stosowanie dimenhydraminy należy przerwać co najmniej trzy dni przed planowanymi testami alergicznymi, ponieważ mogą powodować fałszywie ujemne wyniki.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży
Aviomarin przeznaczony jest dla dzieci powyżej 6 lat.

Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn
Dimenhydramina ogranicza sprawność psychofizyczną, więc po zażyciu leku nie należy prowadzić pojazdów mechanicznych i obsługiwać urządzeń mechanicznych w ruchu.